cergë
Appearance
Shqip
[redaktoni]Cergë f.sh. -
- Qilim ose mbulesë e ashpër që është punuar zakonisht me lesh dhie. Cergë e dhirtë. Shtroj cergën. Hedh një cergë. Mbuloj me cergë.
- Pëlhurë merimange. Cergë merimange. End cergën. Zë cerga. Fshij cergat.
- Cipë e hollë; pëlhurë e hollë, tis. Cergë e mëndafshtë.
- kryes. sh. Rrecka të vjetra, rroba të grisura e të bëra zhele, lecka. Vishej me ca cerga. Mori cergat në krahë. Mblodhi cergat. U bë fare cergë. Flak (hedh) si një cergë.
- vjet. Shatorre e bërë me cohë a me velenxa të ashpra; tendë. Cerga e stanit. Ngre (prish) cergën.
- Cergë e re njeri që sapo ka krijuar familje më vete. Zuri cergë (brumë) shih te zë. Iu be cergë i zuri derën tjetrit, ndenji për një kohë të gjatë tek tjetri pa dëshirën e tij; iu ngjit, iu qep. I kanë vënë (i kanë zënë) cergë sytë nuk e sheh qartë gjendjen rreth e rrotull, është verbuar.[1]
Etimologjia
[redaktoni]Shqiptimi
[redaktoni]Sinonime
[redaktoni]Antonime
[redaktoni]Fjalë të prejardhura
[redaktoni]Në gjuhë tjera
[redaktoni]Referencat
[redaktoni]- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0