cekë
Shqip[redaktoni]
Cekë
I f. - shih cekëtinë, ~a. Cekë lumi. Cekë rëre. Anë e cekë anekënd, vend e trevë. Ka ceka (lumi, deti). Gjej (kaloj) cekën. Dal në cekë. Ngeci në cekë. Nxjerr (lundrën) në cekë.
II f. - Pjesa më e mirë e diçkaje, pjesa me e zgjedhur, balli; maja. Ceka e duhanit. Ceka e tokës. Ceka e miellit. Ceka e leshit. Ceka e dhenve. Cekë gjelle. Ceka e qumështit ajka.
III f. - Qit cekën: vendos të bëj diçka, ia vë vetes si qëllim të bëj diçka, kam ndërmend të bëj diçka.
IV f. - Loja cekash, loja «ta lashë».[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0