cangë
Shqip[redaktoni]
Cangë f.sh.krahin. -
- Pemë e papjekur dhe e fortë. Këputi (hëngri) ca canga. Canga të mbledh gojën.
- përd. mb. I papjekur dhe i fortë (zakonisht për pemët). Fik cangë. Dardhë (pjeshkë, qershi) cangë.
- fig. I papjekur nga mendja. Është akoma cangë.
- E ka kokën cangë është kokëfortë, është kokëgdhe.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0