bujtar
Shqip[redaktoni]
Bujtar
I m.sh. -
- shih bujtës,~i.
- Ai që pret miq në shtëpinë e tij, i zoti i shtëpisë.
- vjet. I zoti i bujtinës, bujtinar.
II mb. - mikpritës. Njeri bujtar.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0