buç

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Buç

I m.sh.krahin. - Xhungë, bullungë. Buçi i lisit. Buçi i gishtit. Iu bë një buç.

  • Vë buç nxjerr bark, fryhet më një anë.


II m.sh.zool.krahin. - Gjarpër, nepërkë.

  • Bar buçi bot. shih te bar,~i.


III mb. - Që e ka fytyrën të mbushur; i shëndoshë, buçko.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0