Jump to content

brufullon

Nga Wiktionary

Shqip

[redaktoni]

Brufullon jokal. - Del me shumicë dhe menjëherë; gëlon, shpërthen. Brufullon bari (pambuku, jonxha). Brufullojnë zogjtë. Brufullojnë krimbat (mizat). Brufullon plaga shpërthen e nxjerr qelbin.[1]

Etimologjia

[redaktoni]

Shqiptimi

[redaktoni]

Sinonime

[redaktoni]

Antonime

[redaktoni]

Fjalë të prejardhura

[redaktoni]

Në gjuhë tjera

[redaktoni]

Referencat

[redaktoni]
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0