brejtur

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Brejtur mb. - Që është ngrënë në një vend, që është grirë vende-vende; që është dëmtuar nga brejtja. Libër i brejtur. Jakë e brejtur. Dhëmb i brejtur. Dru i brejtur.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0