bokë
Shqip[redaktoni]
Bokë f.sh. -
- Kodër e vogël ose bregore pa bimësi e plot gurë; shpat mali i pjerrët e i zhveshur; tokë gurishte; bokërimë. Bokë mali. Nëpër boka e nëpër male.
- përd. mb. E ashpër e plot gurë, e varfër, jopjellore (për tokën). Arë bokë.
- E bën bokë dikë nuk e përfill, e trajton sikur nuk ka asnjë vlerë. Nuk është në bokë nuk është në të, nuk është në rregull. I shkoi bokë (puna) i shkoi keq puna, nuk i vajti mbarë. Gjarpri i bokës zool. gjarpër i zi, helmues, që rri në vende të thata.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0