bice
Shqip[redaktoni]
Bice f.sh. -
- Gropë e vogël në tokë, ku vë thembrën e këmbës lojtari në lojën e doçkës. Ruaj (zë) bicen.
- fig. Vend ku ngulet një njeri për të punuar a për të ndenjur për një kohë, të gjatë; qoshe e rehatshme. Gjeti (zuri) një bice. Nuk e la bicen.
- Ia zuri bicen dikujt ia: zuri shtigjet, nuk i la mundësi të bënte diçka.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0