beqari

Shqip

Beqari f. -

1. Të qenët i pamartuar në moshë të rritur; gjendja e atij që e ka kohën, po nuk është martuar. Vitet e beqarisë. I dha fund beqarisë.
2. përmb. Tërësia e beqarëve, të rriturit e pamartuar. Ishte mbledhur beqaria.

Fjalë të prejardhura

• beqar
• beqarllëk

Në gjuhë tjera

Anglisht - bachelorhood Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë