belaqar
Shqip[redaktoni]
Belaqar mb.bised. -
- Që u nxjerr ngatërresa të tjerëve, që u bie më qafë të tjerëve; që kërkon sherr, që nxjerr belara. Çun belaqar.
- Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0