Jump to content

autokton

Nga Wiktionary

AUTOKTON m. libr.

Pjesëtar i popullsisë fillestare të një vendi; banor i një vendi ku kanë jetuar paraardhësit e tij që në kohët më të lashta; vendës, anas, rrënjës.


AUTOKTON mb. libr.

1. Që është rrënjës në një vend; që banon në atë vend ku kanë jetuar paraardhësit e tij që në kohë më të lashta; vendës, anas. Popullsi autoktone. Banorët autoktonë.

2. Që është i atij vendi, që nuk është i ardhur; që është krijuar aty ku ndodhet sot. Bimë autoktone. Tokë autoktone.[1]


= Etimologjia e Autokto = a (dmth ashte/eshte) + tok/toka + ton/tone

= Etimologjia e Autokton = a (dmth ashte/eshte) + tok/toka + ton/tone

Sinonime

[redaktoni]

== Antonime == prokopi

Fjalë rrjedhëse

[redaktoni]

Në gjuhë tjera

[redaktoni]
Anglisht - native
Gjermanisht
Frëngjisht
Polonisht
Japonisht
Hollandisht
Italisht
Suedisht
Portugalisht
Spanisht
Kroatisht
Arabisht
Greqisht
Boshnjakisht
Persisht
Rusisht
Kinezisht
Finlandishte
Norvegjisht
Esperanto
Danisht
Sllovakisht
Hebraisht
Çekisht
Hungarisht
Luksemburgisht
Maqedonisht
Latinisht
Letonisht
Rumanisht
Katalanisht
Serbisht
Sllovenisht
Indonezisht
Bullgarisht
Turqisht
Ukrainisht
Lituanisht
Koreanisht
Bjellorusisht
Irlandisht
Estonisht
Venecianisht
Interlingua
Anglishte e thjeshtë

Referencat

[redaktoni]
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0