çorodit
Shqip[redaktoni]
Folje[redaktoni]
- Bëj që dikush a diçka të humbasë vetitë e mira e thelbësore, e prish, e zvetënoj.
- Çorodit njeriun.
- I prish mendjen për ta futur në rrugë të gabuar; e hutoj për të mos pasur një botëkuptim të qartë e për të mos vepruar drejt.
- Çoroditin lëvizjen.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0