çmendarak
Shqip[redaktoni]
Mbiemër[redaktoni]
- Që sillet e vepron si i lënë nga trutë; i çmendur. Njeri çmendarak.
- Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0