çapare
Shqip[redaktoni]
Çapare f.vet.sh.muz. -
- Vegël muzikore e përbërë nga dy pjata bronzi që përplasen njëra me tjetrën; cimbal. Çaparët e bandit. Tingujt e çapareve. U bie çapareve.
- Dy copa të vogla e të rrumbullakëta metali, që lidhen në gishtat e duarve të një valltari për të shoqëruar kërcimin me trokitjen e tyre; tingëza. Kërcas çaparët. Shoqëroj me çapare.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0