çanak
Shqip[redaktoni]
Çanak m.sh. -Enë e thellë, zakonisht prej balte, ku shtien gjellën; misur. Çanak balte (druri). Çanak me dhallë (me ullinj). Një çanak me gjellë.
- Lëpin çanakët (sahanët) e dikujt. keq. shih te lëpij. Ra në çanakun e dikujt. keq.
- a) hyri në familjen e një tjetri, u bë njeri i shtëpisë;
- b) u bashkua me interesat e pikëpamjet e dikujt, u bë shok i dikujt. Ha në një çanak me dikë. keq. ka të njëjtat pikëpamje e interesa me dikë, është i afërt më dikë e vepron si bashku me të. Mbeti jashtë çanakut keq. humbi mundësinë për të përfituar nga diçka që bëhej së bashku në kurriz të të tjerëve ose me mënyra të pa rregullta, mbeti pa pjesë. Janë të një çanaku keq. Kanë të njëjtat interesa e qëllime; veprojnë së bashku në kurriz të të tjerëve ose me mënyra të parregullta.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0