Jump to content

ndërthurje

Nga Wiktionary

Shqip

[redaktoni]

Emër

[redaktoni]

ndërthurje f.

  1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve NDËRTHUR, NDËRTHURET. Ndërthurja e teorisë me praktikën.
  2. Diçka që përbëhet nga thurja e pjesëve të ndryshme njëra me tjetrën, gërshetim i dy a më shumë gjërave. Ndërthurje ranorësh. gjeol.