zhakëmbej

ZHAKËMBEJ kal.

• 1. Shtyp e shkoq një gjethe të thatë; zhubros një letër, një rrobë etj.
• 2. Bëj që të fishket e të humbasë njomësinë (për bimët); nuk e lë të zhvillohet, ia pres fuqinë, e ligështoj. Thatësira e zhakëmbeu misrin. E zhakëmbyen fëmijët këlyshin.