zgrip

ZGRIP m.

1. Buza e një gremine, e një shkëmbi të thepisur etj.; skaji i një sendi, ana, buza. Zgripi i shkëmbit (i greminës, i humnerës). Zgripi i pullazit (i shkallëve, i pusit, i varrit). Zgripi i lumit. U ul në zgrip. U kacavar në zgrip të shkëmbit. U tërhoq në zgrip të rrugës. E mbushi deri në zgrip.
2. fig. Pika e fundit, fundi, mbarimi i diçkaje. Është në zgrip të jetës. E çoi punën deri në zgrip. Pakicë; shtrëngicë, kursim. E ka me zgrip diçka e ka me pakicë. Ha (prish, shpenzon) me zgrip ha pak e me kursim të madh. Jeton me zgrip jeton me pak gjë, në shtrëngicë e me kursim të madh.
Është me (në) zgrip
a) nuk është i sigurt; është i vështirë dhe i ngatërruar për t'u bërë;
b) mezi qëndron më këmbë, mezi mbahet diçka, është gjysmake;
c) ka vajtur deri në buzë, deri atje sa s'mban më. E ka me (në) zgrip është i pavendosur për diçka, e ka me mëdyshje, lëkundet midis «po»-së dhe «jo»-së. Është në zgrip (në buzë, në grykë) të varrit shih te VARR,~I.

ZGRIP ndajf.