zarar

ZARAR m. bised.

• Dëm, prishje; humbje. Zarar i madh. Gjë pa zarar. Shaka me zarar shaka që prish punë, shaka që mund të sjellë dëm. Bën zarar bën dëm, dëmton. Iu bë shumë zarar. E kapi në zarar e kapi duke bërë dëm, e kapi duke dëmtuar diçka. Breshri ka bërë zarare të mëdha. Janë me zarar këto punë janë me rrezik këto punë, mund të sjellin dëm. S'ka zarar s'ka gjë, s'prish punë. As qar, as zarar. Më i madh zarari, se qari ka sjellë më shumë dëm se dobi. Ik o qar, se kam zarar. fj.u. përdoret kur diçka duket sikur sjell përfitim, por në të vërtetë ka pasoja të këqija.