zabit

ZABIT m.

• 1. vjet. Oficer. Zabit turk. Zabitët e mbretit. E bënë zabit.
• 2. keq. Oficer i egër, i vrazhdë e i paditur, oficer i pashpirt që shtyp dhe mundon popullin. Është oficer i popullit, s'është zabit. Sillet si ndonjë zabit. Iku koha e zabitëve.