vrullem

VRULLEM vetv

• Hidhem me vrull mbi dikë a mbi diçka; marr vrull; vij a shkoj me vrull; turrem (zakon. me një trajtë të shkurtër të përemrit vetor në r. dhanore). Iu vrull kundërshtarit. Vrullen plumbat (shigjetat). Vrullet bleta.