vrug

Nga Wiktionary

VRUG m.

  • 1. bujq. Sëmundje që shfaqet si myk ose si push i imët në ngjyrë hiri, e cila shkaktohet nga kërpudha shumë të vogla dhe prek e shkatërron pjesët, mbitokësore të bimëve e të pemëve (gjethet, degët, frytet) në kohë të ngrohtë e me lagështirë; myku që del nga kjo sëmundje. Vrugu i duhanit (i panxharit, i domates; i patates, i lakrës). Vrugu i grurit (i mishit). Vrugu i hardhisë. Sëmundja e vrugut. Luftimi i vrugut. Gjethe me vrug. I bie (e zë) vrugu.
  • 2. Lerë në trup a në petka, zhul.

VRUG kal.

  • Vrugoj. I vrugu kallinjtë lagështira. Vrug fytyrën. Ia vrugu jetën.