vlagë

VLAGË f.

• Lagështia që mban toka dhe që është e nevojshme për bimët; lagështirë. Vlaga e tokës (e dheut). Tokë me vlagë. Ka vlagë. E ruan (e mban) vlagën. Ugari i janarit është vlagë e beharit. fj.u.
• Ka vlagë mban ende, mund të mbahet me ato që ka. Ia thithi vlagën dikujt e njohu mirë dikë, ia piu lëngun.