vjellë

VJELLË f.

• 1. Ushqimet e gjithçka tjetër që nxjerr dikush nga goja kur vjell. Si e vjellë qensh. Pastroi të vjellat.
• 2. Vjellje. Më jep të vjellë. Kam të vjella. Sëmundja fillon me të vjella.

VJELLË as.

• Vjellje. I nxiti të vjellët. I plasi të vjellët. Më vjen të vjellë më përzihet, më vjen për të vjellë.
• Më vjen të vjellë nga dikush a nga diçka më vjen ndot; më mërzitet shumë kur e shoh ose kur e dëgjoj.