vjegjës

VJEGJËS m. bot.

• Shkurre e vendeve mesdhetare e të ngrohta, me degë të holla e të gjata, me gjethe treshe të vogla e vezake, me lule të verdha në trajtën e një fluture në majë të çdo kërcelli të ri, që rritet më shumë në shkëmbinj e në troje malore.