vetushqyes

Nga Wiktionary

VETUSHQYES mb. biol.

  • Që është i aftë të ushqehet vetë, duke i përpunuar lëndët që merr; që e merr energjinë drejtpërdrejt nga dielli (për bimët e gjelbra). Organizëm vetushqyes. Qelizë vetushqyese.