vetëveprimtari

VETËVEPRIMTARI f.

• Veprimtari që bëhet vetë nga dikush, pa pritur urdhra e udhëzime nga lart, por sipas rregullave e ligjeve të shtetit; veprimtari aktive dhe e pavarur. Vetëveprimtaria e organizatës së rinisë (së pionierit). Nxit vetëveprimtarinë e nxënësve (e studenteve).