veladon

VELADON m.

• Veshje e jashtme prej stofi të zi, e gjatë deri në fund të këmbëve dhe me mëngë të gjera, që mbajnë priftërinjtë katolikë; petk fetar (në vendet ku vepron kisha katolike). I veshur me veladon. Njeriu me veladon prifti (katolik). E fshehu nën veladon.