veçim

VEÇIM m.

• 1. Veprimi dhe gjendja sipas kuptimeve të foljeve VEÇOJ, VEÇOHEM. Veçim politik. Veçimi i kafshëve të sëmura. Formë veçimi.
• 2. gjuh. Vënia në dukje e një gjymtyre të fjalisë (dhe e fjalëve të varura prej saj) ose e një ndërtimi sintaksor me anë të pauzave, të intonacionit dhe të theksimit, duke i dhënë një farë mëvetësie sintaksore.