vagon

Nga Wiktionary

VAGON m.

  • Pjesë e trenit, ku rrinë njerëzit që udhëtojnë ose ku vihen mallrat që mbarten; mjet për të mbartur mineral, dhe, zhavorr etj., që lëviz nëpër binarë dhe shtyhet me duar ose tërhiqet nga një lokomotivë. Vagonët e trenit. Vagon për njerëz. Vagon mallrash (kafshësh). Vagon gjumi. Një vagon qymyr. Një vagon me krom. Ngarkuan vagonin. Shtyn vagonin.