vëllavrasje

VËLLAVRASJE f.

• 1. Vrasje e vëllait a e një njeriu shumë të afërm të një gjaku. Shkaktar i vëllavrasjes.
• 2. Vrasja e njerëzve të kombësisë së vet a të kombit të vet, e shokëve të klasës së vet shoqërore, të një ideali etj.; gjakderdhje midis popujve vëllezër; luftë që sjell vrasje e gjakderdhje të tilla. Nxiste (mbillte) vëllavrasje. Shpuri (çoi) në vëllavrasje. Për të ndaluar vëllavrasjen.