ultësi

ULTËSI f.

• Të qenët i ulët. Ultësia e tingullit (e tonit). Ultësia shpirtërore. Shkalla krahasore e ultësisë. gjuh. një nga shkallët e krahasimit të mbiemrave e të ndajfoljeve, kur tiparet e sendeve që krahasohen janë në një shkallë më të ulët se ato të sendeve me të cilat krahasohen ose kur veprimi i shprehur nga folja kryhet në një shkallë më të ulët se një veprim tjetër.