udhëtues

UDHËTUES mb.

• 1. Që shkon në një vend tjetër, që bën një udhëtim. Skuadra udhëtuese. sport.
• 2. vjet. Që është vazhdim. Në vitin në (në muajin) udhëtues.
• 3. Përd. em. sipas kuptimit 1 të mbiemrit.