tutës

Nga Wiktionary

TUTËS mb.

  • 1. Që trembet lehtë; që ka frikë, frikacak. Fëmijë tutës.
  • 2. Që shpreh frikë; i frikësuar. Me sy tutës.
  • 3. përd. em. sipas kuptimit 1 të mbiemrit. Iku tutësi. Çfarë tutëse që është!