tuhaf

TUHAF mb. bised.

1. I çuditshëm, që është pak si tip më vete; që sillet në mënyrë të çuditshme, që bën gjëra të cilat nuk t'i pret mendja. Njeri tuhaf. Pyetje tuhafe. Paska qenë fare tuhaf. Pse bëhesh tuhaf? Mos u bëj tuhat!
2. përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Tuhaf i madh. Ç'iu desh atij tuhafit?
3. përd. pasth. Çudi!