trutharë

TRUTHARË mb. keq.

• 1. Që nuk është në gjendje të gjykojë si duhet, i ngathët nga mendja, jo i zgjatur; që i kanë rrjedhur trutë; matuf, kokëzbrazët; si mallk. që iu thafshin trutë e kokës!
• 2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Çfarë truthari paska qenë!