Jump to content

triumfues

Nga Wiktionary

TRIUMFUES mb.

  • 1. Që ka arritur fitore të plotë; që shkon nga fitorja në fitore, që del gjithmonë fitimtar, që triumfon, i pathyeshëm; ngadhënjimtar, fitimtar. Ideologji triumfuese. Revolucion triumfues. Marshim triumfues. Luftë triumfuese.
  • 2. Që shpreh gëzim e krenari për fitoren, ngadhënjyes. Me pamje triumfuese.