trishtim

TRISHTIM m.

• Gjendje shpirtërore e rëndë, por pa shpërthime; vuajtje e gjatë shpirtërore; brengë e thellë nga vuajtjet a nga malli për dikë; hidhërim a pikëllim nga një shkak i panjohur, mërzi. Trishtim i thellë. Hie trishtimi. Ndjente trishtim. Ia largoi trishtimin. Buzëqeshi me trishtim.