trimëroj

TRIMËROJ kal.

• 1. I jap zemër a guxim dikujt, e bëj më trim dhe e mbush me besim, ia nxjerr frikën dhe e nxit për diçka. E trimëroi djalin. Trimëronte veten.
• 2. E rrit dikë, duke e edukuar që të jetë trim, i fut ndjenjën e guximit e të trimërisë; e bëj guximtar; e kalit. E rriti dhe e trimëroi.
• 3. jokal. Bëhem trim; bëj trimëri. Djali u rrit, luftoi dhe trimëroi. Ishte trim që trimëronte.