tregohem

TREGOHEM vetv.

• 1. E shfaq veten para të tjerëve me vetitë, aftësitë a të metat që kam, e zbuloj veten se kush jam. U tregua bujar. U tregua burrë. Tregohet i gatshëm (këmbëngulës, i palodhur). U tregua i paaftë. Tregohem i vëmendshëm. U tregua diplomat. iron.
• 2. E heq veten, hiqem, mbahem. Tregohet si i zgjuar. Tregohej si i fyer (si i pikëlluar).
• 3. Pës. e TREGOJ.
• Nuk tregohet me gojë është diçka që të mahnit, është e jashtëzakonshme.