traumë

TRAUMË f.

• 1. mjek. Plagë a dëmtim i rëndë i një pjese të trupit, që shkaktohet nga një goditje e jashtme. Traumë e mbyllur (e hapur). Traumë në kokë (në gju).
• 2. fig. Tronditje e fortë shpirtërore, që pëson dikush kur i ndodh një fatkeqësi a diçka tjetër e rëndë dhe e papritur, plagë shpirtërore. Traumë psikike (shpirtërore). Pësoi një traumë. Trem (trembur) pa lëndim fizik. Frig (e paramendon ndodhjen ) Kurse Trem , pa pritur (në gjum, kafsha trembet.....)