topitur

TOPITUR mb.

• 1. Që ka mbetur shtang nga diçka, i çuditur, i habitur, i ngurosur; i ndrydhur. Fëmijë i topitur. Mbeti i topitur.
• 2. I lodhur, i këputur (nga një punë, nga një sëmundje etj.). Duket i topitur. E ndiente veten të topitur.