thupër

THUPËR f.

• 1. Shkop i hollë dhe i përkulshëm, zakonisht i prerë, nga dega e një peme a nga një shkurre. Thupër e hollë. Thupër thane (shelgu, shkoze). Thupër me majë. Gardh me thupra. I ra me thupër. Dridhej si thupra në ujë kishte shumë frikë, dridhej nga frika.
• 2. Shufër e gjatë dhe e hollë prej metali, prej qelqi etj.; shufra, me të cilën pastrohet tyta e pushkës. Thupër e qelqtë. Thupër e hekurt.
• 3. Harku i violinës.
• Ose hu ose thupër fj.u. shih te HU,~RI. Tre hunj e një thupër keq. shih te HU,~RI.