thirrmë

THIRRMË f.

1. Zë i fort që nxjerr njeriu kur thërret, britmë, klithmë; zë i fortë që lëshojnë kafshët, ulërimë. Thirrmë e fortë (e çjerrë, shurdhuese). Thirrmat e skifterëve (e zogjve). Lëshoi (nxori) një thirrmë. U dëgjua një thirrmë.
2. Zë e pasthirrma që nxjerrim kur shprehim me vrull një ndjenjë, një brohoritje; thirrje, britmë. Thirrma gëzimi (ngazëllimi). Me të qeshura e me thirrma. S'e përmbajti dot thirrmën.
3. gjuh., vjet. Pasthirrmë.