theror

THEROR m.

• 1. Ai që jep jetën për një çështje të madhe, ai që flijohet për një qëllim të lartë, për atdhe etj., dëshmor. Bëj theror bëj fli, flijoj. Ra theror për liri. U bënë therorë.
• 2. vjet. Kafshë ose edhe njeri, që therej a vritej si kurban. Bënin therorë.