thatim

Nga Wiktionary

THATIM mb.

  • 1. Që është i dobët a i hollë nga trupi, që është i hequr, i ligur, i thatë; thatanik. Plak (burrë, fëmijë) thatim. Plakë (grua) thatime. Me fytyrë thatime. Vjen pak thatim.
  • 2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.