tharmëtoj

THARMËTOJ kal. spec.

• 1. I zbërthej diçkaje lëndët organike me anë të organizmave e të kërpudhave shumë të vogla, e bëj të ziejë ndër vete; e thartoj, e prish. Tharmëton verën.
• 2. jokal. vet. veta III. Tharmëtohet. Tharmëtoi vera.