thëllim

THELLIM m.

• 1. Veprimi dhe gjendja sipas kuptimeve të foljeve THELLOJ, THELLOHEM. Thellimi i kanalit. Thellimi i përçarjes. Thellimi i mosmarrëveshjeve (i krizës, i luftës, i revolucionit). Thellimi i vijës së masave. Thellimi në studimin e problemit.
• 2. Vend i thellë a i thelluar; e thelluar në një gjë. Gjurmë të thellimeve. Ka thellime.

THËLLIM m.

• 1. Erë shumë e ftohtë, erë që të pret. Thëllimi i dimrit. Fryn thëllimi. Të thante thëllimi. Çante përmes thëllimit.
• 2. Të ftohtë i madh e i thatë, acar. Thëllimi i dimrit (i mëngjesit). Punojnë edhe në thëllim.