ter

Nga Wiktionary

TER m.

  • 1. Dem. Mbajti një ter. Theri terin. Lopa mori ter.
  • 2. përd. mb. I patredhur. Dem (buall) ter.

TER kal.

  • Thaj. Teri çarçafët (këmishën). Teri lotët. Teri duhanin. E teri tokën era. Ter në diell (në zjarr, në erë). E ndej për ta terur.
  • Ia teri këmbët (opingat) dikujt mospërf. e vrau. Të ter potkonjtë është shumë i shkathët, të heq këpucët nga këmba.